'(On)zichtbaar'


 

In de fotoserie ‘(On)zichtbaar’ krijg je een kijkje in het leven van Anna, waarin haar innerlijke strijd vaak de hoofdrol speelt. Een strijd met zichzelf, de buitenwereld en haar eetstoornis, die voor de mensen om haar heen vaak niet eens zichtbaar is. Anna is een unieke vrouw met een uitgesproken karakter. Deze kracht is wat haar bijzonder maakt, maar tegelijkertijd is het ook haar grootste onzekerheid. Het leven is er om je eigen kracht te vinden. In de fotoserie wordt Anna haar kracht zichtbaar. 
 
Anna heeft een expressief karakter en ervaart vrij diepe emoties, vaak dieper dan anderen. Haar voelsprieten staan altijd aan. Anna heeft haar eigen levensdoel gevormd om de leukste te zijn, in alles. Ze heeft een overtuiging van zichzelf gecreëerd waarin iedereen haar leuk moet vinden. Op de middelbare school merkte Anna dat zij meer gaf om bepaalde dingen en zichzelf veel uitsprak vergeleken met haar leeftijdsgenoten. Anna kreeg het idee dat dit niet gewaardeerd werd en ze van anderen niet hetzelfde terugkreeg. “Ik dacht dat er iets mis was met mij”, zegt Anna. “Ik voelde me als persoon ‘te veel’ en ging mijn emoties inperken.”  
 



"Ik wil te graag in alle puzzels passen, 
maar ik ben geen universeel puzzelstukje"

Op deze manier ontdekte Anna dat ze, door zich te concentreren op haar eten, haar eigen emoties kon reguleren. Anna keerde naar binnen, zodat ze minder afwijzing kon voelen en haar eigen verdriet kon onderdrukken. Ze kwam erachter dat afvallen haar wel lukte, wat haar het gevoel van voldoening gaf, alsof ze ergens de beste in was. Het prestatiegevoel ervaart Anna nu, 7 jaar later, nog steeds. Anna is zich enorm bewust van haar eetstoornis, maar de vraag of ze dit ooit gaat overwinnen, maakt haar bang en hopeloos. Of mensen haar leuk genoeg vinden, blijft een grote onzekerheid. Deze fotoserie is bedoeld om Anna te laten geloven in haar eigen kracht, zodat ze zichzelf weer zichtbaar maakt aan de buitenwereld.

Mijn naam is Sanguine Radier, ik ben 22 jaar en ik studeer Creative Business aan de Hogeschool van Amsterdam. Ik heb altijd een passie gehad voor fotografie, dus om een eigen fotoserie te maken vind ik ontzettend inspirerend. Ik ben voor de fotoserie ‘(On)zichtbaar’ Anna gaan volgen, maar voornamelijk heb ik een kijkje gekregen in haar innerlijke strijd met zichzelf, de buitenwereld en haar eetstoornis anorexia. Om haar van zo dichtbij te mogen volgen vond ik erg bijzonder. Ik ben Anna heel dankbaar voor haar openheid en haar vertrouwen in mij. 

Ik wil met deze fotoserie Anna’s kracht zichtbaar maken aan de buitenwereld. En dat men durft te geloven in hun kracht. Ik hoop dat Anna vooral in zichzelf gaat geloven, en er een einde komt aan haar innerlijke strijd, want ze is zo uniek. 

 

Top